Fotografische afdrukken met gelatine als bindmiddel, met zilver als het materiaal waaruit het beeld uiteindelijk gevormd wordt. Ze zijn altijd zwart/wit, hoewel ze tot een monochrome kleurschakering getoneerd zouden kunnen worden.

Ontwikkelgelatinezilverdruk waarbij gebruik wordt gemaakt van zilver in een gelatine-bindmiddel op een glazen fotografische plaat.

Een gelatine die chemisch zuiverder en fysiek verfijnder is dan de gelatine die gebruikt wordt in voedsel en dienst doet als bindmiddel bij sommige fotografische emulsies

Een in water oplosbare, smakeloze, kleverige vorm van behandeld collageen dat is verkregen uit botten, hoeven of huiden en wordt gebruikt als dispersiemiddel, stijfsel, kleefstof of deklaag voor fotografische films en als stabilisator voor levensmiddelen en farmaceutische preparaten. Heeft een hoog moleculair gewicht na verwerking, in tegenstelling tot het intensiever bewerkte collageen waarvan dierlijke lijm wordt gemaakt.

Zeer gevoelige handrollen met een gelatine-oppervlak dat zorgt voor een gelijkmatige verspreiding van de inkt.

Proces waarbij fotografisch geproduceerde kleurenbeelden worden "overgebracht" van een lichtgevoelige matrix naar een vel fotopapier. Dit procédé is ontwikkeld door Eastman Kodak Company en op de markt gebracht onder de gedeponeerde merknamen Verifax, Readyprint en Ektalith.

Negatieven met gelatine als bindmiddel, met zilver als het materiaal waaruit het beeld uiteindelijk vervaardigd is; kunnen als drager glas hebben ('gelatineplaatnegatieven') of film.

Transparanten met gelatine als bindmiddel, met zilver als het materiaal waaruit het beeld uiteindelijk vervaardigd is.

Negatieven die gelatine als bindmiddel hebben op een drager van glas.

Het procedé dat iets stevig en rubberachtig maakt; meestal gebruikt voor het beschrijven van de verharding van olieverven in tubes of blikken als gevolg van verontreiniging.

Een gelatineachtig zeewierextract.

Fotografische procédés waarbij gelatine als bindmiddel gebruikt wordt en zilver als het materiaal waarmee het beeld gevormd wordt. Als drager wordt een glazen plaat (waarvoor de term 'droge gelatineplaatprocédés' wordt gebruikt) of een film toegepast.

Een procédé dat wordt toegepast om kaarten en technische tekeningen te reproduceren, en waarbij gebruik wordt gemaakt van een ijzerzout om een gelatine origineel door blootstelling aan licht selectief onoplosbaar te maken, waardoor de beeldgebieden ontvankelijk zijn voor inkt. Maakt het mogelijk dat exacte kopieën scherpe inktlijnen hebben.

Fotografisch materiaal uitgevonden door George Eastman, dat bestaat uit een emulsie van gelatinebromide over gewone gelatine; voor het eerst gebruikt in 1888 op een papieren ondergrond en later op een nitrocellulose film.

Daglichtpapier van gelatinechloride. Het oorspronkelijke aristopapier was eenvoudig papier dat was geprepareerd met een substraat van barium en bedekt met een collodio-chloride- of zilveremulsie. De term werd voor het eerst gebruikt in de jaren 80 van de 19de eeuw.

Fotografische afdrukken die zijn gemaakt op met gelatine-zilverchloride behandeld fotopapier, waarmee uiterst gedetailleerde bruine contactafdrukken konden worden gemaakt; oorspronkelijk verwijst de term naar het type papier dat in 1868 op de markt verscheen.

Glasdia's met een positief kleurenbeeld bestaande uit een coating van aardappelzetmeelkorreltjes, geverfd in de complementaire kleuren oranje, rood, violet en groen, waar overheen een zwart-wit zilvergelatine emulsie is aangebracht. Autochroomplaten waren van 1907 tot 1931 in de handel.

Oliedruk waarbij wordt uitgegaan van een vergroting op bromidepapier, zodat een contactnegatief niet nodig is. Het fotopapier wordt na de normale afwerking gebleekt, waarbij het zilverbeeld verdwijnt en een in verschillende mate gelooid gelatinereliëf overblijft. De eerste afdruk kan het eindprodukt zijn, maar ook een model voor het overbrengen van de afbeelding op een andere ondergrond.

Oliedrukken, waarbij wordt uitgegaan van een vergroting op bromidepapier, zodat een contactnegatief niet nodig is. Het fotopapier wordt na de normale afwerking gebleekt, waarbij het zilverbeeld verdwijnt en een in verschillende mate gelooid gelatinereliëf overblijft. Hiervan worden afdrukken gemaakt.

Het extracellulaire matrixeiwit in bindweefsel. Onelastische eiwitgroepen die aanwezig zijn in pezen, ligamenten, huidbindweefsel, tandbeen, kraakbeen en botten. Wordt gebruikt in gelatine en dierlijke lijm.

Fotografischeprocédé waarbij voor het afdrukken gebruik is gemaakt van zilverchloride collodium papier of zilvercloride gelatine papier. Voor beide typen papier werd de naam 'Aristopapier' gebruikt.

Fotopapier gecoat met zilverchloride emulsies, doorgaans gemaakt van gelatine maar soms van collodium. Het werd ontworpen om een fotografische afdruk van een negatief te maken, niet door chemicaliën te gebruiken, maar alleen door licht te laten vallen op lichtgevoelig materiaal. Het was zeer in trek, vooral voor portretfotografie, vanaf de jaren 80 van de 19de eeuw tot de late jaren 20 van de 20ste eeuw toen ontwikkelpapier aan populariteit won. Omdat het papier in contact moest staan met het negatief totdat de afbeelding volledig zichtbaar was, kon pas met een tweede afdruk worden begonnen als de eerst was voltooid. Op daglichtpapier gemaakte foto's kunnen glanzend of mat zijn, en zijn doorgaans warm van toon.

Een dierlijke lijm of gelatine die wordt gebruikt voor het appreteren van de buitenkant van papier of textiel.

Een hechtmiddel met een laag moleculegewicht gemaakt van een oplossing van gedegradeerd of gedenatureerd collageen in water. De eiwitten in dierlijke lijm zijn minder zuiver en donkerder van kleur dan gelatine.

Methode voor het ontwikkelen van foto's, waarbij een afdruk met een gelatine-emulsielaag wordt gedroogd, terwijl deze in contact staat met een gepolijst oppervlak, zodat de gelatine een zeer glanzend oppervlak behoudt.

Fotomechanische afdrukken gemaakt aan de hand van het fotogravure-procedé. Hierbij wordt de metalen drukplaat geprepareerd met behulp van een bichromaat procedé, waardoor een gelatinelaag ontstaat van variërende dikte. De plaat wordt geëtst om cellen te vormen van variërende diepte die verschillende hoeveelheden inkt kunnen vasthouden. Gebruik 'heliogravure (procedé)' wanneer dit wordt gedaan met aquatint.

Een fotomechanisch procédé voor diepdruk waarbij de metalen drukplaat wordt geprepareerd met behulp van een bichromaat procédé, waardoor een gelatinebestendige laag ontstaat van variërende dikte. De plaat wordt geëtst om cellen te vormen van variërende diepte die verschillende hoeveelheden inkt kunnen vasthouden. Gebruik 'heliogravure (procédé)' wanneer dit wordt gedaan met natuurhars.

Fotografisch papier dat binnen zowel kan worden belicht als ontwikkeld bij het licht van gaslampen. Zie ook 'zilverchloride gelatine papier'.

Reprografische machines die kopieën maken van schrift dat op een gelatineoppervlak is aangebracht.

Procedé vooral gebruikt voor het kopiëren van brieven, uitgevonden in de 19e eeuw, waarbij iets dat met anilinekleurstof was geschreven of getekend wordt overgebracht op een geprepareerd gelatineoppervlak, waarvan dan een aantal kopieën kunnen worden gemaakt; later vervangen door spirit duplicatie.

Een aangepaste versie van lichtdruk waarin de met aluin geharde gelatinelaag wordt overgebracht van glas op de metaalplaat; zo kunnen veel meer afdrukken worden gemaakt dan bij de gewone lichtdruk.

Fotomechanisch procedé waarbij gelatinereliëfmatrices worden gemaakt door via een bichromatische behandeling negatieven of positieven in verschillende fasen te kleuren; vervolgens wordt een kleurendruk gemaakt door verf van de matrices in register over te brengen op een ondergrond.

Ontwikkeld in Londen in het begin van de jaren tachtig van de negentiende eeuw door Sprague and Co. Inktfoto's zijn transferlitho's die men maakt met behulp van gelatine met een netvormig patroon op een zinken of stenen plaat.

Fotografische afdrukken vervaardigd volgens de kooldruktechniek. Hierbij wordt gelatine, dat door middel van een dichromaat lichtgevoelig is gemaakt, samen met een pigment, b.v. koolstof, op pigmentpapier aangebracht. Tijdens de belichting wordt de gelatine in meerdere of mindere mate gelooid, afhankelijk van de zwarting in het negatief. Deze gelooide gelatine is onoplosbaar in water. Om het beeld te kunnen ontwikkelen (waarbij de niet-gelooide gelatine, die zich onder het gelooide laagje bevindt, verwijderd moet worden) moet het belichte pigmentpapier overgedragen worden op een tijdelijke drager. Na de ontwikkeling (in warm water) wordt het beeld, dat spiegelbeeldig op deze tijdelijke drager is aangebracht, nogmaals overgedragen op het uiteindelijke papier. Veel toegepast voor kunstreprodukties.

Fotografische procédés waarbij gelatine, dat door middel van dichromaat lichtgevoelig is gemaakt, samen met een pigment, b.v. koolstof, op pigmentpapier wordt aangebracht. Tijdens de belichting wordt de gelatine in meerdere of mindere mate gelooid, afhankelijk van de zwarting in het negatief. Deze gelooide gelatine is niet oplosbaar in water. Om het beeld te kunnen ontwikkelen (waarbij de niet-gelooide gelatine, die zich onder het gelooide laagje bevindt, verwijderd moet worden) moet het belichte pigmentpapier overgedragen worden op een tijdelijke drager. Na de ontwikkeling in warm water, wordt het beeld, dat spiegelbeeldig op deze tijdelijke drager is aangebracht, nogmaals overgedragen op het uiteindelijke papier. Veel toegepast voor kunstreproducties.

Een vorm van fotolithografie, waarbij de drukplaat wordt geprepareerd met behulp van een bichromaat procédé. Delen met ongeharde gelatine houden water vast en stoten dus vettige inkt af. Geharde delen nemen inkt op en houden die vast in het karakteristieke wormachtige scheurtjespatroon

Doorzichtige instrumenten, vaak van gelatine of glas, die voor een lichtbron worden geplaatst en die dienen om de intensiteit van het licht te verminderen of de kleur ervan te veranderen.

Zacht, zoet snoepgoed dat oorspronkelijk werd gemaakt uit de wortel van de marshmallowplant (heemst), en later uit albumine, gelatine, suiker en andere ingrediënten.

Een gelatine gemaakt van de gedroogde zwemblazen van steuren en andere vissoorten.

Papier met een gelatinelaagje wordt lichtgevoelig gemaakt met kaliumdichromaat. Na droging wordt het papier in contact met een negatief belicht. Wanneer men het papier daarna in koud water legt, zwellen de onbelichte delen op; de belichte (gelooide) gedeelten nemen minder of helemaal geen water op. Het vochtige gelatinereliëf neemt daardoor meer vette inkt aan in de gelooide gedeelten, waar het water de inkt afstoot. De olieverf wordt meestal tamponerend met een kwast aangebracht. Bij de oliedruk laat men de inkt indrogen op het gelatinereliëf.

Het collageen in botten dat wordt gebruikt voor het maken van lijm en gelatine.

Dunne, zelfklevende schijfjes van gedroogd deeg, gelatine, plakpapier, vislijm of een soortgelijk materiaal, waaraan kleurmiddel is toegevoegd en die meestal zijn voorzien van een identificatiemerk, gebruikt voor het verzegelen van brieven of andere documenten en voor het bevestigen aan papieren.

Procedé om met behulp van separatienegatieven tot kleurenafdrukken te komen. Met de negatieven worden drie fotografische drukvormen gemaakt, waarin een reliëf van gelooide gelatine is gevormd. Deze worden ingekleurd met zure kleurstoffen en op elkaar gedrukt op een gelatinedrager, die de kleuren opzuigt. Ontwikkeld door Leon Didier, 1903.

Stam van een groot aantal ongewervelde zeedieren. Kenmerkend zijn de regelmatige geplaatste verticale kammen bestaande uit trilharen die het hele lichaam van het dier bedekken en waarmee ze zich voortstuwen. De meeste soorten zweven in het water, hoewel een paar soorten kruipen of parasitair zijn. De dieren zijn hermafrodiet en komen overal ter wereld voor. Ze hebben een eivormig, gelatineachtig en bilateraal symmetrisch lichaam en slepen twee tentakels met kleefcellen achter zich aan om plankton te vangen.

Daglichtpapier van gelatine-emulsiechloride dat in 1892 door Eastman Kodak Co. werd ontwikkeld voor gebruik door amateurs. Dit papier werd gaandeweg verbeterd en was het meest succesvolle papier in zijn soort. Het was op sommige plekken verkrijgen tot laat in de jaren 60 van de twintigste eeuw, ten minste twee decennia nadat men was gestopt met het fabriceren van alle overige vergelijkbare papiersoorten.

Film of fotopapier waarmee de beelddragende emulsie in zijn geheel kan worden verwijderd van het basismateriaal, meestal om deze over te brengen op een andere, steviger of transparanter drager. Eastman American Film, die in 1885 op de markt kwam, was de eerste aftrekfilm met gelatine-emulsie van betekenis.

Een vroeg procedé voor de reproductie van foto's op basis van een negatief, dat rond de jaren negentig van de 19e eeuw in Frankrijk werd ontwikkeld. Het raakte in onbruik toen eenvoudigere technieken met autotypierasters beschikbaar kwamen. Voor de typogravure werd de drukplaat gegoten uit een lichtgevoelig gelatinereliëf, gevormd door het bloot te stellen aan zonlicht door een negatief en vervolgens uitgewassen. Het afgietsel bevatte veel verhoogde pieken van verschillende grootten, waarvan de gelatine werd weggespoeld in verhouding tot de mate van belichting. Deze pieken konden als bij de boekdruk worden gerold met inkt, waardoor een reeks punten ontstonden die zorgden voor de illusie van tintverloop.

Orde van in diep water levende inktvisachtige koppotigen waarvan nog slechts één lid resteert. Wordt beschouwd als mogelijke verbindende schakel tussen Teuthida en de Octopoda. Het zijn paarszwarte gelatineachtige dieren met één of twee peddelvormige vinnen in verschillende groeistadia. Ze hebben acht armen en twee kleine intrekbare filamenten.

Fotomechanisch procédé voor het maken van afbeeldingen met regelmatige toon in licht reliëf. Er wordt een gelatinereliëf geprepareerd door middel van een bichromaat procédé dat wordt toegepast om een diepdrukplaat te maken. Deze plaat dient als mal en wordt gevuld met gepigmenteerde gelatine; vervolgens wordt de gelatinelaag op een papieren ondergrond geperst. Werd van ongeveer 1875 tot 1900 veel gebruikt voor kleine boekillustraties.